เป็นอีกวันที่ฝนตกลงมาตรงกับเวลาที่ต้องไปออกกำลังกาย ตอนที่นาฬิกาปลุก ได้ยินเสียงฝนเปาะแปะ ใจนึงก็อยากจะทำกิจวัตรการออกกำลังกายให่ลุล่วง อีกใจก็อยากจะนอนหมกตัวอยู่ในผ้าหุ่มอุ่นๆ สองฝั่งความคิด ทบทวนสลับไปมา ความขี้เกียจหาเหตุผลร้อยแปดมาเป็นข้ออ้าง “ฝนตกแบบนี้จะออกไปเหรอ แหมกำลังสบายเลยนะ” อีกใจก็สำนึกว่า วันนี้มีตารางการออกกำลังกายอะไรที่ต้องทำบ้าง และสุดท้ายก็ตัดใจ เลือกที่จะย้ายก้นลุกออกจากที่นอน ล้างหน้า อาบน้ำ อาบท่า แต่งตัวซะให้หมดเรื่อง แล้วจัดเตรียมเสบียงอาหาร ร่ม หมวกให้พร้อม
ในที่สุดก็ออกเดินฝ่าฝนพรำๆ ไปยิมตามปรกติ ระหว่างทางก็นึงสะใจ ว่าในที่สุดวันนี้ก็สามารถเอาชนะข้ออ้างร้อยแปดของความขี้เกียจได้อีกวัน อย่างที่บอกไปหล่ะว่า แค่ได้ก้าวออกจากบ้านไปถึงสถานที่ออกกำลังกายได้ ก็ถือเป็นชัยชนะ ที่สามารถขับเคลื่อนเราไปถึงเป้าหมายได้แล้ว
